„Struktura i ewolucja komet i innych drobnych ciał Układu Słonecznego”
w jubileusz 80-lecia prof. dr. hab. Konrada Rudnickiego
oraz
w 70 rocznicę odkrycia komety C/1936 O1 przez Władysława Lisa
13 – 15 X 2006 Kraków
Tegoroczna konferencja w całości odbywała się w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego „Fort Skała” w Krakowie. Rozpoczęła się ona w piątek 13 października o godzinie 16 przywitaniem przybyłych gości przez Przewodniczącego Sekcji, dr Tomasza Ściężora. Dzień ten poświęcono na przedstawienie planu konferencji, omówienie bieżących problemów Sekcji oraz na zakwaterowanie uczestników w hotelu, mieszczącym się w sąsiednim „Forcie Olszanica”.
Część prelekcyjna konferencji rozpoczęła się w sobotę 16 października o godzinie 10:00. Wszystkich zebranych przywitał Prezes PTMA, dr Henryk Brancewicz, przedstawiając postać obecnego na sali Jubilata, obchodzącego niedawno 80 urodziny opiekuna naukowego Sekcji Obserwatorów Komet PTMA, prof. dr hab. Konrada Rudnickiego. Po otrzymaniu pamiątkowego albumu, prof. Rudnicki podziękował za pamięć wszystkim zebranym.
Sobota była dniem referatów, wygłaszanych przez zaproszonych gości. Jako pierwszy wygłoszony został referat dr Pawła Kankiewicza (Instytut Fizyki Akademii Świętokrzyskiej, Kielce) p.t. „Obserwacje CCD komet i planetoid w Obserwatorium Astronomicznym Akademii Świętokrzyskiej”. Prelegent przedstawił prowadzone przez siebie obserwacje astrometryczne wybranych komet i planetoid oraz wskazał na ich znaczenie dla poznania orbit tych ciał niebieskich. W dyskusji po referacie zwrócono uwagę na niedocenianie pomiarów astrometrycznych w obecnej astronomii polskiej oraz na konieczność rozwoju tego typu działalności.
Kolejny referat p.t. „Obraz Układu Słonecznego po decyzji Międzynarodowej Unii Astronomicznej w sprawie Plutona” wygłosił dr Krzysztof Ziołkowski (Centrum Badań Kosmicznych PAN, Warszawa). Prelegent przedstawił historię poglądów na temat Plutona, poczynając od momentu jego odkrycia. Pokazane zostało, jak zmieniała się wizja Układu Słonecznego w ciągu XX w. i jak obraz ten wygląda obecnie. Prelegent zwrócił uwagę na znaczenie badań komet i planetoid dla zrozumienia powstania i ewolucji Układu Słonecznego.
Wszystkie referaty wywołały ożywioną dyskusję zgromadzonych.
Po wysłuchaniu opisanych prelekcji ogłoszono trzygodzinną przerwę.
Po przerwie wysłuchaliśmy referatu dr Ireneusza Włodarczyka (Planetarium Śląskie, Chorzów) p.t. „Czy w najbliższym czasie grozi nam zderzenie z asteroidą?”. Prelegent przedstawił problem ciał zbliżających się do Ziemi, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich zderzeń z naszą planetą. Omówiony został zwłaszcza przypadek planetoidy Apophis, która może zderzyć się z Ziemią w 2029 bądź 2036 r.
Jako ostatni w tym dniu referat p.t. „Rozpad komety 73P/Schwassmann-Wachmann 3 a model Sekaniny rozpadu komet” wygłosił dr Marek Kubala (Politechnika Krakowska, Kraków). Przedstawiony został model Sekaniny rozpadu jąder kometarnych oraz jego adekwatność do opisu obserwowanego w roku bieżącym przez wielu miłośników astronomii rozpadu komety 73P/Schwassmann-Wachmann 3.
Po części oficjalnej uczestnicy konferencji zwiedzili obserwatorium, a następnie spotkali się przy grillu. Niestety, pochmurne niebo uniemożliwiło przeprowadzenie jakichkolwiek obserwacji.
W niedzielę, w trzecim i zarazem ostatnim dniu Konferencji, jej uczestnicy mogli wysłuchać referatów zgłoszonych przez członków PTMA. Obrady rozpoczęto o godzinie 10 referatem dr Marka Kubali (Politechnika Krakowska, Kraków) p.t. „Kometa Wilka – kometa niezwykła?”. Prelegent przedstawił kometę D/1937 D1 (Wilk), opierając się głównie na badanym przez siebie, zachowanym do dzisiaj dzienniku obserwacyjnym dr. Antoniego Wilka, jednego z najwybitniejszych polskich badaczy komet, odkrywcy omawianej komety.
Jako drugi prelegent wystąpił dr Tomasz Ściężor (Politechnika Krakowska, Kraków) z referatem p.t. „Czy amatorskie obserwacje komet mogą mieć znaczenie naukowe?”. Prelegent zwrócił uwagę na znaczenie obserwacji prowadzonych przez astronomów amatorów, jednocześnie precyzując bliżej to pojęcie. Kolejno zostały opisane poszczególne parametry obserwacyjne komet oraz ich znaczenie dla poznania fizyki procesów zachodzących na tych ciałach niebieskich.
Jako ostatni prelegent wystąpił Andrzej Karoń (Olkusz) z referatem „Wszystkie księżyce duże i małe…”. Prelegent, w niezwykle atrakcyjny sposób, przy użyciu środków multimedialnych, przedstawił obecny stan wiedzy na temat księżyców planet Układu Słonecznego.
Konferencja zakończyła się o godzinie 14. Odpowiednią oprawę zapewniała jej niewątpliwie „astronomiczna” atmosfera Obserwatorium Astronomicznego UJ, za którego udostępnienie dla potrzeb Konferencji jej organizatorzy składają Dyrekcji Obserwatorium gorące podziękowania. Była to jednocześnie ostatnia konferencja w dawnej formule.
Sprawozdanie opracował dr Tomasz Ściężor